Η ΕΛΙΑ

Η ελιά είναι οπωροφόρο δέντρο το οποίο συναντάται πολύ συχνά στην Ελλάδα. Ο καρπός της ονομάζεται επίσης ελιά, από τον οποίο βγαίνει το ελαιόλαδο. Είναι σύμβολο της θεάς Αθηνάς. Είναι πολύ βασική για την περίφημη Μεσογειακή διατροφή, εξαιτίας των καρπών της και του ελαιόλαδου.


Είναι γνωστή από την αρχαιότητα. Καλλιεργούταν στην Αρχαία Ελλάδα, και αποτελούσε εμπορικό προιόν. Δέντρο της οικογένειας των Ελαιιδών (Δικοτυλήδονα)
Είναι γνωστό απο τους αρχαιοτάτους χρόνους, και πιθανότατα κατάγεται από το χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Η Ελληνική παράδοση θέλει πατρίδα της ελιάς την Αθήνα, αφού η πρώτη ελιά φυτεύτηκε από την Αθηνά στην Ακρόπολη. Οπωσδήποτε, οι Έλληνες είναι ο πρώτος λαός που καλλιέργησε την ελιά στον ευρωπαικό μεσογειακό χώρο. Η ελιά προτιμά κλίματα εύκρατα χωρίς ακρότητες θερμοκρασίας (μέση ετήσια θερμοκρασία 16οC) και υγρασίας, γι'αυτό είναι ευρύτατα διαδεδομένη στη μεσογειακή ζώνη (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία, Τουρκία, Αλγερία, κ.λπ.) Είναι δέντρο αειθαλές, έχει φύλλα αντίθετα, λογχοειδή, δερματώδη, σκουροπράσινα πάνω, αργυρόχροα κάτω. Τα άνθη της είναι λευκωπά, οι ποικιλίες που καλλιεργούνται είναι πολλές. Σε μερικές απ'αυτές, με μια ορθολογική επιλογή έχει επιτευχθεί μεγαλύτερη απόδοση σε ελαιόλαδο χάρη σε μια αξιόλογη σμίκρυνση του πυρήνα προς όφελος της σάρκας.

Η ελιά εκτός από το κύριο προϊόν της που είναι το λάδι, έχει τα φύλλα της και τις πράσινες ελιές που χρησιμοποιούνται στη λαϊκή θεραπευτική. Κύριο συστατικό του είναι ένα πικρό γλυκοσίδιο η ελαιοευρωπαϊνη. Είναι άριστα κατά της υπέρτασης, χαμηλώνει τη χοληστερίνη και βοηθά να χαμηλώσει ο καρκινικός δείκτης του προστάτη. Είναι πολύ καλό διουρητικό. Τα φύλλα περιέχουν πολλές αντιοξειδωτικές ουσίες που δεν καταστρέφονται κατά τη διαδικασία παρασκευής του εγχύματος. Ρίχνομε ψιλοκομμένα φύλλα σε βρασμένο νερό το οποίο δεν πρέπει να ξεπερνά τους 85οC. Αυξάνει την άμυνα του οργανισμού και είναι ένα από τα καλύτερα αντιβιοτικά το οποίο δίνει καλά αποτελέσματα ακόμα και σε ιογενείς παθήσεις. Σύμφωνα με το γιατρό M. Walker (1996) πάνω από 100 λοιμώξεις αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά. Μεγάλες εξαγωγές φύλλων έχουν αρχίσει από την Κρήτη. Πολλές έρευνες σ' όλο τον κόσμο έχουν γίνει και άλλες βρίσκονται σε εξέλιξη για τη δράση των φύλλων της ελιάς.

Ήδη τα αποτελέσματα που έχουν ανακοινωθεί είναι πολύ θετικά και πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν ότι στο μέλλον τα φύλλα και τα προϊόντα τους θα είναι μια πανάκεια.
Η ελιά σε μικρή ηλικία έως 7 ετών δεν παράγει καρπούς, αλλά χρειάζεται την προσοχή των καλλιεργητών, γιατί σε αυτή την ηλικία γίνεται το κέντρισμα.

Σε ηλικία 7 έως 15 ετών, αρχίζει να παράγει καρπούς.

Σε ηλικία 30-70 ετών, βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη.

Στην «τρίτη ηλικία» η ελιά φτάνει από 150- 1000 χρόνια ζωής!!!

Υπάρχουν ελαιόδεντρα που κάνουν καρπούς για λάδι και ελαιόδεντρα που ο καρπός τους είναι για φαγητό

Γνωστές είναι οι ελιές Καλαμών (Καλαμάτας), Ιτέας, Λιβαδειάς.

Καλλιέργεια

Άνοιξη

Την άνοιξη η φύση ξυπνά από το λήθαργο του χειμώνα και η γη είναι έτοιμη να οργωθεί και να απορροφήσει τα αποθέματα νερού και το λίπασμα. Η ελιά την εποχή αυτή χρειάζεται λίπανση και κλάδεμα.

Καλοκαίρι

Το ξηρό και ζεστό κλίμα του μεσογειακού καλοκαιριού, η ελιά έχει ανάγκη από πότισμα και προσοχή, καθώς την εποχή αυτή δέχεται επιθέσεις από το δάκο.

Φθινόπωρο

Το φθινόπωρο ο καρπός της ελιάς είναι έτοιμος να απορροφήσει όλα τα θρεπτικά συστατικά από το έδαφος, γι’ αυτό και το φθινόπωρο γίνεται η κατάλληλη προετοιμασία του εδάφους.Συγκομιδή-Παραγωγή

Οι καρποί της ελιάς μαζεύονται συνήθως το Νοέμβρη από τους ελαιώνες, στα «λιοστάσια». Είναι μια πολύ κουραστική και απαιτητική και χρονοβόρα δραστηριότητα, όπου χρειάζεται να συνεργαστούν πολλοί άνθρωποι για να βγει σε πέρας.

Τα κλαδιά της χτενίζονται με μια τσουγκράνα, για να πέσει ο καρπός. Ένας άλλος τρόπος για να ρίξουμε τον καρπό είναι το ράβδισμα με μεγάλα ξύλινα ραβδιά.

Φυσικά υπάρχουν και σύγχρονοι μηχανικοί τρόποι, όπως πριόνια και ειδικές μηχανές που αποσπούν τον καρπό από τα κομμένα κλαριά.

Κάτω από τα δέντρα στρώνονται τεράστια πανιά, τα «λιόπανα», για να συγκεντρώνεται εκεί ο πολύτιμος καρπός.

Κατόπιν συσκευάζονται σε σακιά και οδηγούνται στο ελαιοτριβείο, όπου λιώνονται και έτσι παίρνουμε το λάδι.

Τα ελαιοτριβεία σήμερα, είναι εφοδιασμένα με υπερσύγχρονα μηχανήματα και έτσι η παραγωγική διαδικασία είναι αρκετά εύκολη.

Στα παλιά, όμως χρόνια, τα ελαιοτριβεία είχαν δύο μόνο μυλόπετρες, δηλ. δυο μεγάλες κυκλικές πέτρες, οι οποίες ήταν τοποθετημένες η μια πάνω στην άλλη.

Ανάμεσά τους έμπαιναν οι ελιές και με την περιστροφή της μιας μυλόπετρας γινόταν το λιώσιμο της ελιάς.


http://www.yousouroum.gr/forum/showthread.php?t=19377