Πρωταγωνιστής ένας Κρητικός παππούς,που μας διηγείται μια ιστορία για τα παιδικά του χρόνια,τη καθημερινότητα του και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε καθώς έπρεπε να τα φέρει εις πέρας με τα οικονομικά του,μαζεύοντας ελιές απο τα διπλανά χωριά,καταφέρνοντας έτσι,τις μέρες των Χριστουγέννων,να αποκτήσει ένα ζευγάρι παπούτσια.
Το ελαιόδεντρο είναι ένα απο τα πιο ευλογημένα δέντρα, που ευδοκιμεί στον πετρώδη και άγονο χώρο της Μεσογείου.
Παράγει καρπό κάτω από αντίξοες συνθήκες ανομβρίας, δυνατών ανέμων και υψηλών θερμοκρασιών, ενώ η μακροζωία και η παραγωγικότητά του, έγραψε την ιστορία των μεσογειακών λαών.
Η ελιά φώτισε, έθρεψε, θεράπευσε, στεφάνωσε, καλλώπισε και ταυτίστηκε με υψηλά ιδανικά ενώ ενέπνευσε τον ακμαιότατο για πολλά χρόνια πολιτισμό της ανατολικής Μεσογείου.
Σύμβολο γνώσης, σοφίας, αφθονίας, ειρήνης, υγείας, δύναμης και ομορφιάς λατρεύτηκε επί χιλιάδες χρόνια.
Αποτελεί ζωντανό μέρος μιας βαριάς πολιτιστικής κληρονομιάς, με θρύλους, παραδόσεις και θρησκευτικές τελετουργίες στενά συνδεδεμένες με την ανθοφορία, με τη συγκομιδή και την παραγωγή του ελαιολάδου.
Η ελιά μας κληροδότησε ένα εξαιρετικά σύνθετο κληροδότημα αξιών, ευημερίας και πολιτισμού, που μόλις πρόσφατα είμαστε σε θέση να αξιολογήσουμε και να υπερασπιστούμε.
Στον Μεσογειακό χώρο τα ελαιόδεντρα ανθοφορούν στα τέλη της Άνοιξης (από Απρίλιο-Μάϊο) ενώ η συγκομιδή ξεκινά από τα τέλη Νοεμβρίου και τελειώνει τον Φεβρουάριο για τις πιο νότιες περιοχές.
