Είναι ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα σύγχρονα αεροσκάφη. Η σχεδίαση του ξεκίνησε το 1967, προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας για ένα εξειδικευμένο μαχητικό αεροπορικής υπεροχής.
Το F-15 Eagle πέταξε πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1972 και εισήλθε σε υπηρεσία το 1976. Υπολογίζεται ότι θα βρίσκεται σε αμερικανική υπηρεσία μέχρι το 2025 Κατά τη δεκαετία του 1970 το F-15 Eagle εξήχθη στο Ισραήλ, την Ιαπωνία και τη Σαουδική Αραβία. Παρόλο που αρχικά σχεδιάστηκε ως αεροσκάφος αεροπορικής υπεροχής, η σχεδίασή του αποδείχθηκε αρκετά ευέλικτη ώστε να εξελιχθεί και να εισέλθει σε υπηρεσία το 1989 μία έκδοση κρούσης παντός καιρού, το F-15E Strike Eagle.
Βασικές εκδόσεις
- F-15A
- Μονοθέσια έκδοση αεροπορικής υπεροχής παντός καιρού. Κατασκευάστηκαν 384 1972-79.[10]
- F-15B
- Διθέσια εκπαιδευτική έκδοση, με προηγούμενη ονομασία TF-15A. Κατασκευάστηκαν 61 μεταξύ 1972-79.[10]
- F-15C
- Βελτιωμένη μονοθέσια έκδοση αεροπορικής υπεροχής παντός καιρού. Κατασκευάστηκαν 483 μεταξύ 1979-85.[10]
- F-15D
- Διθέσια εκπαιδευτική έκδοση. Κατασκευάστηκαν 92 μεταξύ 1979-85.[10]
- F-15J
- Μονοθέσια έκδοση αεροπορικής υπεροχής παντός καιρού για την Ιαπωνική Αεροπορική Δύναμη Αυτοπροστασίας. Κατασκευάστηκαν 139 κατόπιν αδείας στην Ιαπωνία από τη Mitsubishi μεταξύ 1981-97, ενώ 2 κατασκευάστηκαν στο Σαιντ Λούις.[10]
- F-15DJ
- Διθέσια εκπαιδευτική έκδοση για την Ιαπωνική Αεροπορική Δύναμη Αυτοπροστασίας. Κατασκευάστηκαν 25 κατόπιν αδείας στην Ιαπωνία από τη Mitsubishi μεταξύ 1981-97, ενώ 12 κατασκευάστηκαν στο Σαιντ Λούις.
- F-15N Sea Eagle
- Το F-15N ήταν προτεινόμενη έκδοση των αρχών της δεκαετίας του 1970 για χρήση από τα αεροπλανοφόρα του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, ως εναλλακτική λύση για το F-14 Tomcat. Το F-15N-PHX ήταν προτεινόμενη ναυτική έκδοση ικανή να φέρει τον πύραυλο αέρος-αέρος AIM-54 Phoenix. Αμφότερες οι δύο εκδόσεις διέθεταν αναδιπλούμενες πτέρυγες, ενισχυμένο σύστημα προσγείωσης και δυνατότερο άγκιστρο ανάσχεσης για χρήση στα αεροπλανοφόρα.
