Ο Μοχάμεντ Άλι (κατά κόσμον Κάσιους Μαρσέλους Κλέι), γεννήθηκε στις 17 Ιανουαρίου του 1942 και συνέδεσε το όνομα του με την πυγμαχία ,κατακτώντας τρεις φορές τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή βαρέων βαρών καθώς και ένα χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες
του 1960έχοντας μόλις πέντε ήττες στην καριέρα του, αλλά και με το κίνημα κατά του πολέμου του Βιετνάμ, προκαλώντας αντιδράσεις στην αμερικανική κοινή γνώμη.
Κλέι εναντίον Λίστον και ο πόλεμος του Βιετνάμ
Στις 25 Φεβρουαρίου του 1964, ο Κλέι σόκαρε τον κόσμο νικώντας τον Λίνστον σε έναν επεισοδιακό αγώνα και έγινε ο μικρότερος πρωταθλητής βαρέων βαρών σε ηλικία μόλις 22 ετών.
Ο αγώνας, διήρκεσε έξι γύρους, με τον Κλέι να νικάει στους 4 και να χάνει στον πέμπτο, με πολλούς να κατηγορούν τον Λίνστον ότι χρησιμοποίησε μια ουσία στα γάντια του, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να δεί καλά ο Κάσιους Κλέι. Ο Κλέι επανήλθε και στον έκτο γύρο συνέτριψε τον Λίνστον ο οποίος δε μπόρεσε να συμμετάσχει στον έβδομο γύρο, ανακηρύσσοντας τον Άλι πρωταθλητή. Μετά τη νίκη του, ο Άλί πήρε το μικρόφωνο και ανακοίνωσε ότι θα γίνει ο καλύτερος στον κόσμο.
Εκείνη την εποχή, ο Κλέι ασπάστηκε τον Ισλαμισμό και άλλαξε το όνομα του σε Μοχάμεντ Άλι, κίνηση η οποία του επέφερε πολλά προβλήματα, καθότι οι αντίπαλοι του αρκετές φορές αρνιόντουσαν να τον αποκαλέσουν με το νέο του όνομα εξοργίζοντας τον.
Ο τίτλος, αφαιρέθηκε από τον Άλι όταν αρνήθηκε να παρουσιαστεί στο στρατό για τον πόλεμο του Βιετνάμ, υποστηρίζοντας ότι από τη στιγμή που δεν κήρυξε το Ισλάμ τον πόλεμο, το Κοράνι απαγόρευε να συμμετάσχουν οι Μουσουλμάνοι σε πολέμους Χριστιανών, ενώ η δήλωση του «δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους Βιετκόνγκ» εξόγισε το αμερικανικό συντηρητικό κατεστημένο και σύντομα του αφαιρέθηκε η άδεια πυγμαχίας.
Η επιστροφή του «Phantom»- το «Θρίλερ της Μανίλα»
Ο Μοχάμεντ Άλι επέστρεψε στην ενεργό δράση το 1970 και κατέκτησε τον τίτλο το 1974 εναντίον του George Foreman σε έναν σύντομο σχετικά αγώνα που σήμανε την επιστροφή του Άλι στις επιτυχίες. Λίγο αργότερα, ο Άλι αντιμετώπισε τον Tζό Φράζιερ στη Μανίλα, σε έναν συναρπαστικό αγώνα που κράτησε 14 γύρους με θερμοκρασία 38 βαθμούς Κελσίου, με τον Άλι να κερδίζει σε «έναν από τους καλύτερους αγώνες όλων των εποχών», σύμφωνα με τον Τύπο.
Η απόσυρση του Άλι
Το 1978, ο Άλι έχασε τον τίτλο του πρωταθλητή από τον χρυσό ολυμπιονίκη του Μόντρεαλ Λέον Σπινκς, τον οποίο απέκτησε ξανά, συνολικά για τρίτη φορά, 8 μήνες μετά σταματώντας την αγωνιστική του δράση ταυτόχρονα για δύο χρόνια. Η επιστροφή του συνοδεύτηκε από μία ήττα από τον Λάρι Χολμς το 1980, ενώ τον επόμενο χρόνο έδωσε τον τελευταίο αγώνα του, χάνοντας με αντίπαλο τον Τρέβορ Μπέρμπικ και αφοσιώθηκε στον ισλαμισμό.
Το 1983 διαγνώστηκε πως πάσχει από το σύνδρομο Πάρκινσον και κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του η κατάσταση της υγείας του έχει επιδεινωθεί. Μετά την απόσυρσή του από την πυγμαχία, ο Μοχάμεντ Αλί έχει τιμηθεί αρκετές φορές για την αθλητική αλλά και κοινωνική προσφορά του. Το 1996 επιλέχθηκε για την αφή της ολυμπιακής φλόγας κατά την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων που διοργανώθηκαν στην Ατλάντα των ΗΠΑ, ενώ το 2005 τιμήθηκε με το «Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας». Τον ίδιο χρόνο τιμήθηκε επίσης με το χρυσό «Μετάλλιο Ειρήνης Otto Hahn» για την πολύχρονη συμμετοχή του στο αμερικανικό κίνημα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη χειραφέτηση των μαύρων παγκοσμίως, καθώς και για το έργο του ως πρεσβευτής καλής θέλεησης των Ηνωμένων Εθνών. Στις 19 Δεκεμβρίου 2005 ιδρύθηκε προς τιμή του το μη κερδοσκοπικό «Κέντρο Μοχάμεντ Άλι», αφιερωμένο στη ζωή του, στην αθλητική σταδιοδρομία του και στα ιδανικά που υπερασπίστηκε.
Πατέρας εννέα παιδιών, ο Μοχάμεντ Αλί ζει σήμερα, μαζί με την τέταρτη σύζυγό του, στο Σκότσντειλ της Αριζόνα, ενώ στην ιστορία έμειναν οι φράσεις που έλεγε κατά την διάρκεια των αγώνων του, με πιο γνωστή τη φράση «float like a butterfly sting like a bee» («πετάω σαν πεταλούδα, τσιμπάω σαν μέλισσα»).
