Θέλεις να πάρεις κάτι πρωτότυπο που θα το δώσεις στην καλή σου, στον καλό σου, στο αφεντικό σου που θέλεις να σου δώσει αύξηση,
για να ευχαριστήσεις την συμπεθέρα που σου κέντησε κάτι τσεβρέδες; Σου έχω μία πρόταση μούρλια που θα σε ξετρελάνει εσένα και τους φίλους σου.
Το κουμ κουάτ.
Όλοι οι παραπάνω θα σε ευγνωμονούν απεριόριστα που τους χάρισες ένα μικρό δεντράκι πανέμορφο που πάνω από όλα δεν παθαίνει τίποτε. Το καλοκαίρι μπορείς να το έχεις σε όσο ηλιόλουστο μέρος θέλεις. Όσο και να το χτυπάει ανελέητα ο λίβας που καίει τα σπαρτά δε θα χαμπαριάσει καθόλου. Αρκεί να το ποτίζεις. Κάπου τότε είναι που θα γεμίσει λουλούδια μικρά λευκά μυρωδάτα. Και θα γίνει κάπως έτσι. Γιομάτο άνθη και μυρουδιές.
Και μετά από λίγο καιρό, θα μετατρέπονται τα λουλούδια του σε μικροσκοπικούς πράσινους καρπούς. Τους βλέπεις στην εικόνα; (κάνε φόκους κάπου στο κέντρο δεξιά)
Και αφού περάσει ο καιρός, θα έρθει ο χειμώνας και θα είναι έτοιμα τα μικρά φρουτάκια του: τα κουμ κουάτ. Αυτό που πρέπει να κάνεις στο θέμα της φροντίδας του είναι να το βοηθάς κάπου κάπου με ένα υγρό λίπασμα για ξινά (εσπεριδοειδή) και να φροντίζεις να μη μένει απότιστο όταν έχει καρπούς. Αν μείνει για πολύ καιρό απότιστο, θα το καταλάβεις γιατί θα αρχίσουν να σαφρακιάζουν οι καρποί του (Σημ. του μεταφραστή. Σαφρακιάζω: χάνω την υγρασία μου, σταφιδιάζω). Μόλις το ποτίσεις, ωωωωωπ, θα ξαναπάρουν υγρασία και θα ξαναγίνουν γυαλιστεροί και λείοι. Όσο για το χειμώνα, δεν πρέπει να σε ανησυχεί διόλου. Δε χρειάζεται ούτε να το προστατέψεις, ούτε να το βάλεις μέσα, ούτε να το κουκουλώσεις. Γιατί πολύ απλά σε αντίθεση με τα υπόλοιπα εσπεριδοειδή: δεν παθαίνει τίποτε από το κρύο.
