ενώ μέσα σε δύο ή τρεις γενιές δημιουργήθηκαν σχεδόν από το τίποτα για να είναι σήμερα τεράστια πληθυσμιακά κέντρα και σημαντικά γρανάζια της οικονομικής ανάπτυξης.
10. Incheon, Νότια Κορέα
Βρίσκεται μόλις λίγα χιλιόμετρα από τα σύνορα με τη Βόρεια Κορέα και έχει πληθυσμό περίπου 3 εκατομμύρια, η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στη Νότια Κορέα. Το 1994, η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας, με το βλέμμα στραμμένο προς το μέλλον, αποφάσισε να προβεί σε ένα τολμηρό σχέδιο για την ανάκτηση του εδάφους από τη θάλασσα ανοικτά των ακτών Incheon και να οικοδομήσει τη μεγαλύτερη τεχνολογική πόλη του κόσμου. Με προβλεπόμενο κόστος 40 έως 50 δισεκατομμύρια δολάρι, η πόλη έχει εκτιμώμενη ημερομηνία ολοκλήρωσης το 2020 και ελπίζει να φιλοξενήσει μέχρι και μισό εκατομμύριο κατοίκους.
9. King Abdullah Economic City, Σαουδική Αραβία
Όχι μόνο δεν υπήρχε το 1960, αλλά και τώρα βρίσκεται στα σπάργανα. Ο βασιλιάς Αμπντάλα έχει ένα μεγάλο όραμα για μια πόλη του μέλλοντος στην Ερυθρά Θάλασσα, περίπου μία ώρα μακριά από την πόλη της Τζέντα. Με ένα εκτιμώμενο κόστος 100 δισ. δολαρίων, η πόλη αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2020 και να φιλοξενήσει περίπου 2 εκατ. ανθρώπους.
8. Iqaluit, Nunavut, Καναδάς
Το 1971, νότια του Αρκτικού Κύκλου, περίπου 2.000 άνθρωποι εγκαταστάθηκαν στη νότια ακτή της νήσου Baffin. Οι γηγενείς Ινουίτ ήθελαν ένα δικό τους έδαφος και, το 1999, επίσημα χωρίστηκε από βορειοδυτικά εδάφη του Καναδά και έγινε το κράτος του Nunavut. Δύο χρόνια αργότερα, το Iqaluit επίσημα έγινε η πρωτεύουσα όπου τα τελευταία 10 χρόνια κατοικούν περίπου 7.000 άτομα. Παρά τον μικρό πληθυσμό της, η πόλη Iqaluit καλύπτει πάνω από 750.000 τετραγωνικά μίλια, μια περιοχή μεγαλύτερη και από την πολιτεία της Αλάσκα.
7. Sandouping, Κίνα
Η περιοχή γύρω από το Sandouping ήταν γνωστή σαν Huangniupu μέχρι το 1984. Η κινεζική κυβέρνηση δημιούργησε την πόλη για να στεγάσει τους 40.000 εργαζομένους που θα έχτιζαν το Φράγμα των Τριών Φαραγγιών, το μεγαλύτερο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη Γη, δημιουργώντας ουσιαστικά μια νέα πόλη.
6. Putrajaya, Μαλαισία
Η Κουάλα Λουμπούρ είναι η ομοσπονδιακή πρωτεύουσα της Μαλαισίας, με πληθυσμό λίγο πάνω από 1,5 εκατ. Όμως, λόγω του υπερπληθυσμού, η κυβέρνηση αισθάνθηκε την ανάγκη να οικοδομήσει μια νέα πόλη για να χρησιμεύσει ως ομοσπονδιακό διοικητικό κέντρο της χώρας. Περίπου 15 λεπτά νότια της Κουάλα Λουμπούρ, η κυβέρνηση έχτισε το 1995 την πόλη της Putrajaya, η οποία έχει σήμερα περίπου 65.000 κατοίκους.
5. Astana, Καζακστάν
Το Καζακστάν ανακήρυξε την ανεξαρτησία του από τις στάχτες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης το 1991. Η κυβέρνηση αποφάσισε τέσσερα χρόνια μετά ότι ήθελε να μεταφέρει την πρωτεύουσα από τη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, το Αλμάτι, στην ιστορική πόλη Tselinograd, η οποία μετονομάστηκε σε Astana και έχει σήμερα 700.000 κατοίκους.
4. Abuja, Νιγηρία
Η Νιγηρία ανακήρυξε την ανεξαρτησία της από το Ηνωμένο Βασίλειο το 1960 και, για την επόμενη δεκαετία, ο πόλεμος μάστιζε τη χώρα. Από τη δεκαετία του '70, και μετά την ανακάλυψη του πετρελαίου, το χρήμα άρχισε να ρέει μέσα στο έθνος της Αφρικής. Το 1991 η πόλη Abuja σηματοδότησε την απαρχή μιας νέας ζωής για τους κατοίκους, που αριθμούν περί τα 3 εκατομμύρια.
3. Ντόχα, Κατάρ
Το Κατάρ ανακήρυξε την ανεξαρτησία του από το Ηνωμένο Βασίλειο το 1971. Μεγάλα αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου έφεραν δισεκατομμύρια δολάρια στη χώρα, τόσο πολύ, μάλιστα, που το περιοδικό Forbes ονόμασε το Κατάρ ως το πλουσιότερο έθνος στον κόσμο. Η Ντόχα δημιουργήθηκε το 1963 και έκτοτε έχει αυξηθεί σε μέγεθος, ενώ τώρα στεγάζει ένα εκατομμύριο κατοίκους.
2. Νάβι Μουμπάι, Ινδία
Η πόλη της Βομβάης έχει πληθυσμό πάνω από 12 εκατομμύρια. Και μεγάλωνε και μεγάλωνε μέχρι που έφτασε στα όριά της το 1972. Έτσι δημιουργήθηκε η Navi Mumbai σε ένα νησί, λίγο πιο έξω από τις ινδικές ακτές για να αναπτυχθεί στη συνέχεια στην ηπειρωτική χώρα, ακριβώς απέναντι από τη Βομβάη. Σήμερα έχει περίπου 1,2 εκατομμύρια κατοίκους.
1. Ντουμπάι, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα
Το 1971, το Ντουμπάι ανακήρυξε την ανεξαρτησία του από το Ηνωμένο Βασίλειο. Το πετρέλαιο που ανακαλύφθηκε στην περιοχή έμελλε να αλλάξει τη γεωγραφική άποψη της περιοχής μια για πάντα. Σε μια περίοδο 40 ετών, ο πληθυσμός διογκώθηκε από μερικές χιλιάδες σε πάνω από 1,5 εκατομμύρια κατοίκους, ενώ η πόλη απέκτησε τεχνητά νησιά, το ψηλότερο κτήριο στον κόσμο, πολυτελή ξενοδοχεία, υπερκαταστήματα, κι όλα αυτά μετά το 2000.
Πηγή: http://www.alexiptoto.com/
